East Sussex, Anglia, 27 – 31 grudnia 2011
„W chwili kiedy przekroczyliście granicę terenu, jesteście uwięzieni w obozie Stalag Luft III. Zostaliście pojmani jako jeńcy przez niemieckie siły, po tym jak próbowaliście uciec z innego więzienia. Wasz cel jest prosty. Zdobyć wystarczająco dużo informacji i materiałów, aby wybudować trzy tunele i wyrwać się z rąk Niemców.” – Takimi właśnie słowami rozpoczęło się Zimowisko 2011 „Wielka Ucieczka”.
Oparte głównie na filmie, ale także na książce oraz faktach historycznych, Zimowisko Błękitnej Trójki w tym roku przedstawiało znaną przez nas wszystkich historię o jeńcach i o ich niesamowitej ucieczce z najlepiej strzeżonego więzienia niemiemieckiego podczas wojny.
Pod dowództwem Druha Daniela (z tytułem „Kommandant Von Luger”) komenda została ustalona jako elitarna grupa niemieckich strażników, m.in. Generał SS (Krzyś), Oficer Gestapo (Tomek C. ) i Nadzorca Odżywiania (Tomek S.). Za to chłopcy oraz wędrownicy zostali podzieleni na trzy zastępy jeńców: Tom, Dick oraz Harry – czyli nazwy tunelów które były budowane podczas Wielkiej Ucieczcki.
Główny cel dla harcerzy został wspomniany jako „wybudowanie tunelów i wyrwać się z rąk Niemców”. Podobnie jak w prawdziwej historii, chłopcy podczas Zimowska musieli pracować wspólnie, aby zdobyć zasoby potrzebne do ucieczki. Punkty były zapisywane dla każdego zastępu w formie materiałów typu młotków i cegieł. Z tymi punktami, zastępy mogłyi wybudować kolejne części tunelu na mapie w stylu gry planszowej.
Zajęcia i gry były w sumie wspaniałe. Druhom były ciągle przedstawiane nowe cele i wyzwania aby zdobywać materiały, informacje od strażników lub poprostu uciec od Niemców. Druhowie uczyli się budować szałasy i ogniska podczas deszczu, aby móc przetrwać ucieczkę z okupowanej Polski. Kiedy zapadła noc, druhowie mieli zadanie przekraść się przez „ślepy punkt” wartowników, a później wyłączać źródła światła dla strażników (oczywiście glowsticksy i świecące kulki). Podczas ostatniego dnia, Druhowie wyruszyli na bieg, na sprawność Trapera, podczas której dostali własne karty identyfikacyjne i musieli przekonywać strażników, że nie są więźniami. A kiedy nareszcie wojna się zakończyła, Druhowie mieli zadanie szukać niemieckich generałów w lesie w nocy i oswobodzić pozostałe obozy jeńców. A kiedy wróciliśmy do baraku z ostatniej gry, cali zmoknięci i zabłoceni, tylko Druh Artur, który wspomniał: „Powiedzieli, że uciekliśmy, ale dalej siedzimy w tej budzie”, nie był zbyt zadowolony.
W ostatnim dniu roku 2011, wszyscy obudziliśmy się dalej wymęczeni, ale okropnie zadowoleni z udanego Zimowiska, a zastępy cieszyły się ucieczką i zwycięstwem. Szybciutko posprzątaliśmy, zapakowaliśmy się i z pośpiechem ruszyliśmy w stronę domu, aby spędzić Nowy Rok z rodziną i przyjaciółmi.
Czuwaj!
Ćwik Daniel Best, 3LDH
Drużynowy
Czuwaj Blog 