Broadstone Warren, Anglia, 1-3 czerwca 2012
W słoneczne piątkowe popołudnie spotkały się Bzura, San i Wisła, trzy drużyny z londyńskiego hufca Bałtyk, aby rozpocząć wspólny biwak „Kocham Cię Polsko!”.
Po rozstawieniu obozu i apelu rozpoczynającym biwak odbyło się świeczkowisko, w trakcie którego druhna komendantka wprowadziła nas w tematykę wyjazdu i podczas którego mogłyśmy się bliżej poznać. Po świeczkowisku – cisza nocna. Niestety niektóre harcerki były zbyt podekscytowane aby iść spać, dlatego przebrały się w mundury i miały za zadanie odnaleźć brakującą szpilkę od namiotu. Zamiast jednej odnalezione zostały cztery szpilki, harcerkom też łatwiej było później zachować ciszę nocną i zasnąć. Prawie całonocna „warta” komendy, która dzielnie przygotowywała zajęcia na następny dzień, nie powstrzymała niestety nieproszonych gości, którzy pozostawili „upominek” na jednym z namiotów.
W sobotni poranek harcerki zbudziło głośne: „już pora wstać, wyruszyć w drogę, przyjaciela spotkać czas”. Piosenka z bajki o Kubusiu Puchatku w wykonaniu komendantki i oboźnej poderwała wszystkich na równe nogi. Po śniadaniu pierwsze zadanie: zastępy powołane na piątkowym apelu miały odnaleźć swoje nazwy ukryte w lesie. I tak nie było już zastępów 1, 2 i 3, były za to Mazowszanki, Kaszubki i Ślązaczki. Następnie odbyły się zajęcia, podczas których każdy z zastępów dowiedział się czegoś o swoim regionie. Po obiedzie nadszedł czas na samarytankę: opatrywałyśmy złamane ręce i nogi; budowałyśmy nosze z dwóch kijów, pasów harcerskich i bluz.
Po zajęciach udałyśmy się wraz z harcerzami z 5 i 20 na Mszę Świętą. Po powrocie okazało się, że nieobecność harcerek wykorzystał tajemniczy gość, który rozniósł śmieci po całym terenie obozowiska. Dzięki uprzejmości harcerzy mogłyśmy następnie skorzystać z ich paleniska, aby przygotować kolację: pyszne kiełbaski z ketchupem i pieczonym chlebem, wszystko podane w doborowym muzycznym towarzystwie Starego Dobrego Małżeństwa. Wieczór zakończyliśmy wspólnym ogniskiem harcerek i harcerzy, w którym uczestniczyła również nasza hufcowa – druhna Maryś i ksiądz Andrzej Marszewski. Podczas ogniska podróżowaliśmy palcem po mapie Polski: harcerki zaprezentowały pokazy o swoich krainach geograficznych. Byli górnicy (Ślązaczki), Kaszëbsczé nótë (Kaszubki) i syrenka z legendy o Warsie i Sawie (Mazowszanki). Pokaz harcerzy przybliżył nam temat przewodni ich biwaku: igrzyska olimpijskie. Był więc znicz olimpijski i koła symbolizujące pięć kontynentów. Ognisku niestety towarzyszył ulewny deszcz, w związku z tym, nim stanęliśmy do kręgu, byliśmy już wszyscy przemoczeni. Pozostało tylko sprawdzić czy namioty nigdzie nie przeciekają i udać się na w pełni zasłużony spoczynek.
Całonocnym deszczom niespokojnym towarzyszyły grzmoty i błyskawice, a hulający wiatr przywiał do obozu harcerek mały, czarny i niepozorny… kubeczek. Po porannych kreatywnych zajęciach rzeźbienia z papieru, harcerska stacja telewizyjna „Kocham Cię Polsko!” nadała wiadomość do bratniego obozu harcerzy:
Broadstone Warren, 3 czerwca 2012 r. Drodzy Druhowie, towarzysze doli i niedoli, dziwnym zbiegiem okoliczności w godzinach porannych dnia dzisiejszego odkryłyśmy na naszym terenie D1 w departamencie gastronomicznym niezidentyfikowany obiekt, który wywołał w nas falę poruszenia. Ponieważ dziś zwijamy naszą bazę, chcemy zaoferować wymianę fanta na dobra materialne bądź niematerialne. Z poważaniem, Druhny z Bzury, Sanu i Wisły PS: Aby odzyskać kubeczek, prosimy o stawienie się w stanie pełnym (wszyscy bez wyjątku) z druhem Wojtkiem na czele.
Po zajęciach z Prawa Harcerskiego zostałyśmy zaszczycone wizytą harcerzy. Niestety pertraktacje nie zakończyły się sukcesem i harcerze wrócili na swój teren nieodzyskawszy zguby. Później harcerki poznawały kolejne uroki ojczyzny, tym razem ucząc się tańca z Dolnego Śląska, zbójnickiego i krakowiaka oraz poloneza. Po apelu kończącym biwak harcerki sprawnie zwinęły obóz. Następnie nadszedł czas pożegnań i zapewnień, że na następne spotkanie nie trzeba będzie zbyt długo czekać.
Oboźna Kasia Pietrzykowska
Czuwaj Blog 