Bo jak nie my to kto? – rok służby w ZHP na Litwie

Wilno, Litwa, maj 2016

„Bo jak nie my to kto? Bo jak nie dziś to kiedy?” Takim hasłem druhny z 9 próbnej Wileńskiej Drużyny Wędrowniczej „VIA” rozpoczynały cykl zbiórek, poświęconych wolontariatowi…

Ten rok w Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie jest ogłoszony rokiem służby, a do tego, gdy pytałyśmy druhen jakich chcą zbiórek, jednogłośnie odpowiedziały, że chcą nieść pomoc bliźnim: odwiedzić dom dziecka, starców, schronisko dla zwierząt – wymieniały bez końca… Dlatego postanowiłyśmy regularnie, a dokładniej co trzy miesiące udawać się na wolontariat lub poprostu pomagać potrzebującym. Celem zbiórek, oprócz, oczywiście, zostawienia tego świata trochę lepszym, jest także pomoc w odnalezieniu siebie. Bo przecież nigdy nie wiadomo czy na przykład po odwiedzeniu szpitalu żadna nie zechce zostać pielęgniarką czy lekarzem. Warto też wspomnieć o niezapomnianym doświadczeniu. Podczas takich zbiórek „szerzej otwierasz swe oczy i serce”, inaczej patrzysz na świat- rozumiesz jaki jest różnorodny, ale jednocześnie piękny.” – dzielą się wrażeniami dh drużynowa Agata i dh przyboczna Karolina pr. 9 WDW „VIA”.

Druhny zdążyły już odwiedzić dom dziecka na Antokolu gdzie bawiły się i śpiewały z dziećmi, a także po prostu cieszyły się ich uśmiechami. „Gdy usłyszałam, że jest możliwość pojechać do domu dziecka nawet się nie zastanawiałam – od razu się zgłosiłam. Gdy przyjechałyśmy trochę denerwowałyśmy się, jak wszystkich zaciekawić zabawą. Jednak dzieci były na prawdę bardzo miłe, energiczne, dlatego wesoło spędziłyśmy czas. Dzieci były tak zadowolone, nawet nie chciały abyśmy wyjechały.” – opowiada dh Eleonora.

2016.05 ZHPnL harc_sluzba2

Dziewczyny także były w schronisku dla zwierząt „Lesė”. „Tego dnia spełniłam swoje marzenie. Nie było to marzenie zdobycia szczytu czy wygranie z loterii, lecz tylko pomoc temu, kto tego potrzebuje.” -przypomina ten dzień dh Ewa. „ Nie robiłyśmy nic nadzwyczajnego, jednak zwykły spacer z psami lub przytulenie do siebie kota znaczyło dla mnie coś więcej. Możliwość sprawienia choć chwilowej radości dla zwierząt poruszyło wielu z nas. Długo nie mogłyśmy stamtąd wyjść, ponieważ spędzanie czasu ze zwierzętami było tak przyjemne. Pełna wzruszenia opuściłam mury „Lesė”, lecz już z myślami o ciągłym wolontariacie w tym schronisku.”

VIA” także dołączyła się do akcji organizowanej przez „Algojimas”, która polega na robieniu laleczek nazywanych „švelniukai“ (symbol organizacji). Laleczki są bez oczek, buzi, ale pomimo tego sa bardzo sympatyczne, co symbolizuje niepełnosprawnych dzieci, są piękni, niezważając, że są trochę inni.

Cieszy, że wokół jest tak dużo podobnie myślących ludzi: z opowiadań i zdjęć na facebooku widzimy, że inne drużyny też bardzo aktywnie angażują się do wolontariatu i dzielą się dobrem. A podczas ubiegłego biwaku Dnia Myśli Braterskiej działy się niesamowite rzeczy – prawie 350 harcerzy jednocześnie pełnili służbę w wielu miejscach Wilna!

Pragniemy zarazić tą „chorobą dzielenia się dobrem“ z innymi i mamy nadzieję, że wkrótce nie tylko harcerze będą „zostawiali ten świat trochę lepszym“.

dh Agata Radulewicz pion.
drużynowa pr. 9 WDW „VIA”

Zdjecia: Eleonora Bistrajūtė

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s